Farmaceutische zorg aan huis

Thuiszorg zal met de vergrijzing van de bevolking steeds belangrijker worden.

Farmaceutische zorg is sinds 1 mei 2006 door de wetgever erkend als een kerntaak van de apotheker en dit onder meer door het artikel 4, § 2bis, dat werd ingevoerd in het K.B. n° 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen door de wet van 1 mei 2006. Dit artikel bepaalt onder meer dat de farmaceutische zorg erop gericht is om op een continue wijze het gebruik van geneesmiddelen te verbeteren en de levenskwaliteit van de patiënt te bewaren of te verbeteren.

De Gids voor de goede officinale farmaceutische praktijken, die integraal deel uitmaakt van het K.B. van 21 januari 2009 houdende onderrichtingen voor de apothekers, beschrijft de farmaceutische zorg als zijnde alle handelingen die de apotheker stelt, alsook alle diensten die hij aan een patiënt verleent, met als doel zijn levenskwaliteit te verbeteren door het behalen van farmacotherapeutische doelstellingen op preventief, curatief of palliatief vlak. De Gids maakt een onderscheid tussen de Basis Farmaceutische Zorg en de Voortgezette Farmaceutische Zorg:

• Basis Farmaceutische Zorg: deze impliceert volgende elementen: onthaal en administratieve controle; validatie van de vraag; verstrekking, informatie en advies; registratie; medicatiebegeleiding.
• Voortgezette Farmaceutische Zorg: deze bestaat uit een geïndividualiseerde opvolging van de farmaceutische zorg na een akkoord tussen de patiënt, de apotheker en, zo nodig, de arts. De voortgezette farmaceutische zorg is in de eerste plaats bedoeld voor bepaalde patiënten met een bijzondere pathologie of fysiologische toestand, iatrogene risico's of een slechte therapietrouw.

Een recente concrete invulling van de Voortgezette Farmaceutische Zorg is de prestatie “Begeleidingsgesprek Nieuwe Medicatie” (BNM).

De Basis Farmaceutische Zorg, die nauw verbonden is met de aflevering van de geneesmiddelen, situeert zich binnen de apotheek, behoudens wettelijke uitzonderingen. De wet voorziet niet uitdrukkelijk de plaats waar de Voortgezette Farmaceutische Zorg wordt verleend, die bijgevolg ook mogelijk is bij de patiënt thuis.

De Nationale Raad is echter van mening dat de Voortgezette Farmaceutische Zorg enkel in uitzonderlijke gevallen aan huis mag worden geleverd, met name wanneer de patiënt niet voldoende mobiel is om zich naar de apotheek te begeven. De Nationale Raad meent inderdaad dat de apotheek dé plaats bij uitstek is voor de uitoefening van farmaceutische activiteiten.

Daarom wordt de Voortgezette Farmaceutische Zorg aan huis ook best geleverd door de apotheker uit de buurt en moet het plaatsvinden binnen het wettelijk en deontologisch kader van de verplichte aanwezigheid van minstens één apotheker in de officina tijdens de openingsuren en tijdens de wachtdienst (cfr. art. 28 van de Code van Farmaceutische Plichtenleer en art. 5 van het K.B. van 21/01/2009).